Örümcek Ağının Orjinalliği

Örümceğin ağını örerken salgıladığı iplikçikler, başlangıç şeklini koruyarak, dağcıların başına geldiği gibi örümceğin ipin ucunda fır dönmesini engelliyor. Bu ipliğin diğer tüm ipliklerden çok daha sağlam ve esnek olduğunu zaten bilen araştırmacılar, ipliğin, bir de şekil hafızası bulunduğunu belirledi. Fır döndü yok Buna göre iplik burulma kuvvetini emiyor ve burulduğunda müthiş gevşeme kabiliyetiyle başlangıçtaki şeklini alıyor. Böylece ipin ucundaki ağırlık burulma etkisine maruz kalarak fır dönmüyor. Bu özellik, örümceğe çevre şartları ne olursa olsun ipin ucunda aşağı sallanmış haldeyken sabit şekilde durabilme imkanı veriyor. Hayvan bu sayede avını sessizce ve kımıltısızca bekleyebiliyor, düşmanlarından korunabiliyor. Araştırmacılar, örümcek ipliğinin bu özelliğinin, onu oluşturan proteinlerin girift şekilde birbirinin içine geçmiş olmasından ileri geldiğini düşünüyor. Suni örneği yok Rennes Üniversitesi’nden Olivier Emile başkanlığındaki ekip, bu fikri kanıtlamak için de örümcek ağırlığında bir cismi, değişik türde ipliklere bağlayarak 90 derece döndürüp bıraktı. Kevlar polimer ipliği yeterli esnekliği sağlasa da salınımdan kurtulamadı. Bakır iplik, başlangıç formuna dönmekte zorlandı ve kırıldı. ’Araneus diadematus’ örümceğinin ipliği ise salınım hareketini emerek ve kolayca ilk şekline döndü. Sanayide kullanılan nikel-titanyum alaşımı nitinol, örümcek ipliğine benzer özellikler gösterdi, ancak alaşımın baştaki şekline dönebilmesi için 90 derece ısıtılması gerekiyor.